Eibarko euskara hiztegia
zihar
1.
[zehar]
.
postp.
(
TE).
Por,
a través de,
a lo largo de.
Bazoian kalian zihar eta jausi zan hankaz gora. / Iba por la calle y cayó de cabeza. /
Gerriak sakabanatu zituen munduan zihar. (Zirik 96).
/
Senarrak mandatarixa ikusirik han zihar, juan da galdetu zetsan nundik eta nora ebillen. (Ibilt 463).
/
Zoiaz beitzen hor zihar nun egoki jarri geinkian bixok. (Ibilt 455).
/
Basamortuak zihar ebillen, (Zirik 18).
/
Alde egin eban etxekoandrian gelatik zihar urringo beste gela illun batera. (Ibilt 487).
2.
[zehar]
.
iz.
(
-).
Costado,
lado.
Albua.
ziharka.
[zeharka]
.
adlag.
(
TE).
Al sesgo,
en zigzag,
al bies,
transversalmente.
Ziharka nindoian mendixan gora, gaiñera errezago heltzeko. / Subía al sesgo la montaña, para alcanzar la cima con más facilidad.
Ik.
ziharretara.
ziharretara.
[zeharretara]
.
adlag.
(
TE).
Al sesgo,
al bies,
oblicuamente,
transversalmente.
Ziharretara ebagi neban soiñeko geixa eta alperrik galdu neban. / Corté al sesgo la tela del vestido y lo eché a perder. /
Txapak ziharretara tolestixak; bestela ipiñi etzinda.
Ik.
ziharka.